Al-hamdulillah, sy bersyukur krn slama sy mengandung anak sulung ni x de bnyk alahn juga sakit2. Ksihatn sy amat baik & sume ok2 jer...
Duedate utk mlahirkan adalah pd 29.12.2009. Tp, Dr. Zamri de cakap jika 25.12.2009 masih tiada tanda tuk melahirkan, dia akan beri ubat pencetus kontraksi. Walau sdikit bimbang, sy lum bape nak kisah sgt sbb sy x bape nak fikir lagi pasal bsalin ni.
Spt biasa, saat hampir nak bsalin, Dr. Zamri suh p hospital stiap minggu utk pemeriksaan. Jd, sy g la jumpa Dr. Zamri pd 21.12.2009, Isnin jam 9.00 pg. Tp, jam 5.00 pg sy dah tjaga dr tidur. Rasa sakit di bahagian pinggang mbuatkan sy bdebar2. Entah nape rase cam masa tuk mlahirkan telah tiba.. Tp sy buat x reti jer sbb memang pg ni nak g jumpa Dr. Zamri pun. Kejutkn asben tidak, kelam kabut pun tidak. Sy siap buat sarapan lg. Makan roti bakar dan beberapa ulas durian. Sy ckp kat asben, kang kalau x makan durian pg ni takut x dpt makan esok sbb da bsalin :) Tak sangka, sangkaan sy benar.....
Sgala psiapn tuk mlahirkn telah sy sediakn sbb rase cam nak bsalin hari ni jg. Sakit yg dtg sekejap2. Kira2 2 minit sakit, 10 minit ok. Jd, sy gunakn masa 10 minit x sakit tuk bsiap2 scepat yg mungkin. Sbb bila 2 minit sakit tu dtg, nak jln pun rase x leh. Badan bpeluh2, mgigil2 tahan sakit. 2 minit tu sy rasa bagaikn 2 jam lamanya....
Smpi d DEMC, sy terus buat pemeriksaan CTG. Al-hamdulillah, baby bgerak aktif tp tiada sbarang kontraksi. Maknany sy lum bsedia tuk mlahirkn. Tp, sy ckp kat Dr. Zamri sy dah x tahan sbb sakit 2 minit - 2 minit tu tlalu mganggu. Dr. Zamri kate barang2 da bw ke? Kalau da bsedia, dia nak uruskn kmasukan wad tuk sy hari ni dan dia akan mula beri ubat pencetus kontraksi (induce) jam 11.00 pg.
Sy mdpt bilik yg cantik & sgt selesa.... Smasa ubat tsbt dimasukkan, sy tanya Dr. Zamri keadaan sy & dia kata pintu rahim sy terbuka 1sm dan sy boleh mlahirkn scara normal. Al-hamdulillah, sedap hati mdengarny... Pas tu Dr. Zamri kate kalau x mlm ni, esok pg leh la sy bsalin. Ye la, biasany bsalin anak sulung ni kena tunggu bukaan tu lama sket. Sblm Dr. Zamri beredar dr bilik, dia sempat beritahu, jgn turun dr katil selama 1 jam & dia kate, sakit bsalin ni tiada cara yg x sakit.. Memang sakit. Sy pun pasrah jer mdengar. Dan dia kate, sakit tu dtg makin lama, makin sakit & lama.. Jd cara pernafasan diajar utk mengurangkan rasa sakit.
Slama 1 jam menunggu, memang rasa sakit dtg lebih kerap dan sy memang seorang yg x pernah tahan sakit. Tuhan shj yg tahu rasa sakit mcm tu mana. Dalam baring tu, sy tgolek ke kiri & kanan tuk menahan sakit. Smpikan jururawat yg dtg sekejap2 tuk buat CTG tpaksa meninggikn besi penghadang katil di tepi supaya sy x tjatuh dr katil. Suami sy pun yg mulany td nampak cool sambil mbuat keje opis dah mula rase cemas smpi nak duk diam pun x leh. Ye la nak bantu pun dia x tahu cara cam mana nak amankan keadaan sy. Demi menahan sakit, besi penghadang tepi katil tu sy pegang skuat hati. Ksakitn yg sy alami masa tu mcm bole nak patahkn je besi tu. Bayangkn la sakitnya mcm mana dan bayangkan la juga jika sy memegang tangan asben mcmana kuatny. Pastinya sian kat dia kan?. Turut same menahan rase sakit nanti.... hehehe
1 jam telah blalu & rasa sakit smakin mjadi2. Sy fikir boleh ke tahan kalau sakit ni bterusn smpi mlm?. Aduh!... Tp, sungguhpun begitu, sy masih lum meminta sbarang suntikan penahan sakit. Konon leh tahan lg... hehehe. Jam 12.00 tghari, makann tuk sy dah sampi. Memang x tahu nak kate pe, perut memang lapar tp, sakit yg sy rase ni memang tak mengenal nikmat makan tengahari!. Jd, sy mminta suami yg makan. Sian kat dia pastinya lapar. Nyata, dia lapar tp tetap x mampu menyuap makann ke mulut. Sian.... Em, syg awak la sbb bagaikn turut mrasai sgala ksakitn sy...
Bila rase sakit bagaikan x tertanggung lg, sy mminta suntikan epidural. Tp, memandangkan belum 2 jam sy menghadapi tempoh kontraksi & masih tlalu awal, Dr. Zamri menasihati sy utk mengambil pain killer sj.... Sy fikir mungkin lepas ni keadaan sy akan mulai tenang. Tp, rasa sakit tu x ilang2. Kali ni makin mjadi2 lak. Ade la dlm 4 org jururawat mtenteramkn sy. Mcm2 la yg mrk suh buat... bc surah itu, ini... Suh buka tudung bg selesa...... Blajar bnafas...... Sume sy ikut tp tetap sy x bole duk diam. Mrk suh je sy duduk atas katil @ baring. Tp sy lebih selesa bdiri & jln2 dlm bilik dgn harapn sakit tu bkurangan la sikit... Tiba2, dalam sakit2 tu sy rase nak buang air besar lak. Sy pun ckp kat mrk yg sy nak g tandas. Mrk x bg dan mrk panggilkn bidan tuk lihat bukaan pintu rahim.
Sungguh x dsangka, pintu rahim tbuka 9sm dlm masa x smpi 2 jam dan perlu mlahirkn dgn segera... Smasa mrk menukar pakain sy & membawa sy ke bilik bsalin. Sy minta tuk minum air krn perlukan tenaga tuk meneran. Tp mrk x bg..... Smpi kat bilik bsalin, Dr. Zamri telah pun bsedia dgn pakain lengkapny tuk mbantu sy mlahirkn. Selain Dr. Zamri dlm bilik tu, ada Dr. Roliza pakar baby & Dr. pakar bius bsama beberapa org jururawat. Mula2 sy dberikn oksigen. Nak sedut pun sy rase x bmaya sbb rase sakit ni buat sy x larat tuk lakukn ape shj. Sblm sy dsuruh meneran, sy dgr Dr. Zamri ckp dia nak pecahkn ketuban dan Dr. Zamri tunjukkn pd sy yg air ketuban telah bwarna hijau & dia kate baby dah telan najis. Jd, baby perlu segera dkeluarkn. Dr. Zamri mgunakn vakum tuk mbantu sy mengeluarkn baby..
Ole krn sy x sempat mengambil epidural, sy rasa ksakitan kontraksi itu amat keterlaluan dan rase meneran nak bsalin buat sy rase x sesakit kontraksi sblm bsalin. Memang sy penah dgr dr org kate sakit kontraksi tu lebih menyakitkn drpd sakit tuk bsalin. Kini sy mrasainya... Nasib baik sy mrasai ksakitan tu x smpi 2 jam. Syukur al-hamdulillah.... Tp, dugaan buat sy krn x dpt meneruskan bsalin scara normal krn baby mdongak. Jd, Dr. Zamri mhentikn penggunaan vakum krn takut muka baby rosak.
Jd, Dr. Zamri teruskn dgn cara pbedahn... Sy pun pasrah je la... Kalau da sakit, ape lg yg bole kita lakukan kan?. Bserah je la... Sy pun dbawa ke bilik pembedahan. Smpi kat bilik tu, sy x henti2 ckp minta dipengsankan... Sy da tak tahan lg... Sy pun x nak pembedahan tu dlakukan separuh sedar. Sy takut & nak sgt berehat. Rase sakit tu buat sy penat!. Dr. pakar bius tu kate, "baiklah.....baiklah..... nanti sy bg fadila ubat tidur ya... nanti fadila bole tidur....." Sblm suntikn, sy disuruh duduk untuk suntikan d bahagian belakang badan & Dr. Zamri bg bantal tuk sy peluk. Sy pun x pasti sbb pe. Tuk memudahkn di bius ke atau kurangkan sakit akibat suntikan. Entah la...
Stelah sy dbaringkan semula, makin lama, sy makin x dgr suara sesiapa pun. Memang sy tidur! Cuma sy rase tidur sy dganggu dgn sesuatu. Itu buat sy tjaga dr tidur tetapi x bole mbuka mata. Sy cuba nak buka mata, tapi trase berat je.. Dlm tidur sy rase ade org cuba menolak baby sy keluar dan sy rase masa tu sy cakap,"jangan...nanti perut sy sakit..." Tp, org tu teruskan menolak shingga sy rasa badan sy goyang2. Tp, sume tu x de pun buat sy rase sakit pun. Tak lama lps tu sy dgr suara baby menangis... Kuat giler!. Itukah anak ku? heheh... Dlm gembira sy ingin mbuka mata tp gagal. Kuat betul la ubat tidur yg doktor tu bg....hehhe. Ish, mase ni suspen sungguh! Ye la dgn x tahu keadaan baby.... jantinanya...
Sy masih lagi dlm tidur dgn badan tergoyang2. Sy rasa mungkin Dr. Zamri sedang mjahit perut bg katup hehehe. Tapi, agak lama la juga badan sy tgoyang2. Agak bape kali la..... dia jahit smpikn x siap2 juga.. Masa badan sy tgh tgoyang2 tu, sy dgr Dr. Zamri bbual2 dgn jururawat. Tp mata sy masih lg tpejam. Agakny bila la sy dpt buka mata tuk mlihat anak sendiri nih...
Tetiba sy rase spt dbawa ksatu tempat yg lain. Subhanallah, akhirnya sy dpt mbuka mata stelah suami mberikn sentuhn dgn senyuman terukir di wajahnya... Al-hamdulillah, syukur sy kepada Allah swt krn dapat melihat suami sy lagi... Dan ape lg, mcm2 soalan la sy tanya kat asben pasal baby kami krn sy masih belum dpt mlihatny. Asben hanya bg lihat melalui handphone shj krn masa ni baby sedang dbersihkan & sy pun masih belum boleh bgerak krn berada dalam selimut wap panas. Sblm bpindah ke bilik yg suami tempah, sy akan berada di sini slama 6 jam utk pemantauan Dr. Zamri.
Tak lama, Dr. pakar bius pun datang tanya keadaan sy. Sy kate la yg sy masih lum dpt gerakkan badan lg. Pas tu dia tanya mase dia tolak perut sy ade rase sakit tak?. Sy cakap kat dia, yg sy de cakap mase tu, "jangan...nanti perut sy sakit...". Dr. bius tu tergelak dan kate x de dgr sy kate pe2 pun mase pbedahan djalankn. Nampakny, sy hanya bcakap dlm mimpi je....heheheh
Tak lama sy tbaring, ade jururawat tu berbual ngan sy. Dia kate, hari ni de 2 org pesakit Dr. Zamri diberikan ubat cetusan kontraksi pada masa yg sama. Dan pd masa yg sama juga kedua2 pesakit Dr. Zamri sakit nak bsalin. Kelam kabut jg la jururawat yg ada. Tp, sume dlm kawaln... hehehe. Bezany sy dgn pesakit lagi satu tu, dia dpt bsalin normal dgn mlahirkan baby boy... Al-hamdulillah, ape2 pun, sume da selesai...
Sblm mentua sy dtg, sy minta asben bw baby sbb sy nak sgt mlihat dia. Al-hamdulillah, di sungguh sempurna di mata sy... Tak lama kemudian, mentua pun dtg mbawa makanan. Dia tahu yg kami ni pasti lapar. Asben sy bsungguh makan. Pas tu, kawan opis (ina ngan mak dia) dtg mlawat... Terima kasih ya... Dan tak lama lps tu keluarga sy plak smpi... Al-hamdulillah, gembira sungguh rasenya...
Slps 6 jam, sy dbawa ke bilik yg amat selesa. Terima kasih syg krn menyayangi..... Al-hamdulillah, layanan jururawat pun amat baik. Stiap 4 jam masuk bilik periksa tekanan darah, bg ubat, bersihkan diri sy.... mcm2 lg la.... Terima kasih ya... Mlm tu, jam 10.00 mlm biras sy dtg bsama kembarnya, Juliana & Julia. Terima kasih krn dpt luangkan masa melawat Damia... Oh ya, kat DEMC ni, sy bebas melihat anak.... jam 12.00 mlm br sy antar baby ke nursery.
Akhirny, mlm tu sy dpt tidur lena bsama suami dan mak tsyg... Tp, sy kerap tjaga sbb tdengar suara baby menangis... Itukah anakku? hehehe
No comments:
Post a Comment